Metoda Dobrego Startu – jest to metoda której celem jest wspomaganie rozwoju psychoruchowego dzieci , służy do aktywizowania rozwoju funkcji psychomotorycznych i ich integracji oraz korygowania zaburzeń tego rozwoju, co stwarza warunki prawidłowego procesu uczenia się. Ma ona na celu wspieranie rozwoju dziecka poprzez rehabilitacje psychomotoryczną i edukacje z zastosowaniem polisensorycznego uczenia się. Stosuje się ją w przedszkolach i w edukacji wczesnoszkolnej. W Polsce jako pierwsza rozpowszechniła ją Marta Bogdanowicz.
Geneza Metody Dobrego Startu- pierwowzorem MDS była metoda Le Bon Depart (autorka: Thea Bugnet-van der Voort, z pochodzenia Holenderka)
Założenia tej metody to:
- wielozmysłowe uczenie się,
- wykonywanie ruchów zharmonizowanych w czasie i przestrzeni.
Techniki:
- wystukiwanie rytmu na wałeczkach z piaskiem,
- rysowanie figur geometrycznych w rytm śpiewanej piosenki.
Ważne w MDS jest zaangażowanie wszystkich funkcji:
- spostrzeżeniowych
– wzrokowych. słuchowych. dotykowych. kinestetycznych
- językowych
– fonologicznych, syntaktyczno-morfologicznych, semantycznych
- ruchowych
– motoryki dużej i małej, równowaga
- integracji motoryczno-sesnorycznej (współdziałania między funkcjami)
Cele MDS
- wspomaganie rozwoju (optymalizacja rozwoju, profilaktyka)
- diagnozowanie zaburzeń rozwoju (diagnoza)
- korekcja zaburzeń (wyrównywanie i terapia)
- wczesna edukacja (nauka rysowania, liter)